lavraki hunter
Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012
Δευτέρα, 25 Ιούνιος 2012 21:59
Κάποτε ένας χωρικός
εξέθεσε στον π. Ιωήλ (Γιαννακόπουλο) σοβαρούς λόγους, που τον εμπόδιζαν να
συμφιλιωθεί με τον αδελφό του:
-Δεν μπορώ, πάτερ μου, να μιλήσω εγώ πρώτος. Ο αδελφός μου πρέπει να μου μιλήσει πρώτος! Αυτος έφταιξε κι όχι εγώ! Κι έπειτα αυτός είναι μικρότερος κι εγώ μεγαλύτερος.
-Δεν μου λες, ρώτησε ο πνευματικός, ποιος είναι μεγαλύτερος; Εμείς ή ο Θεός;
-Μα θέλει και ρώτημα; Ο Θεός βέβαια.
-Και ποιος έφταιξε στον άλλο; Ο Θεός σ’ εμάς ή εμείς στον Θεό;
-Εμείς φταίξαμε στον Θεό.
-Και ποιος έκανε την αρχή της συμφιλιώσεως; Εμείς πήγαμε στον Θεό ή ο Θεός ήρθε σ’ εμάς;
-Ο Θεός ήρθε σ’ εμάς.
-Λοιπόν…σας ευχαριστώ! Έχετε δίκιο. Εγώ θα πάω στον αδελφό!
Σε κάποιον που δυσκολευόταν να συγχωρήση, ο π. Ιωήλ συμβούλεψε:
-Να μάθεις καλά το «Πάτερ ημών».
-Το «Πάτερ ημών» το ξέρω απ’ έξω, από τότε που ήμουν μικρό παιδί.
-Απ’ έξω το ξέρεις, αλλά δεν το ξέρεις από μέσα.
-Τι εννοείτε;
-Δεν ξέρεις το νόημά του! Μηχανικά το απαγγέλλεις. Αν το ήξερες από μέσα, θα συγχωρούσες πρόθυμα τον πλησίον σου, γιατί δεν θα υπάρχει περίπτωση να συγχωρηθείς και συ από τον Θεό για τις αμαρτίες σου. Το «άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών» αυτό σημαίνει. Λοιπόν, να μάθεις το «Πάτερ ημών» από μέσα.
-Δεν μπορώ, πάτερ μου, να μιλήσω εγώ πρώτος. Ο αδελφός μου πρέπει να μου μιλήσει πρώτος! Αυτος έφταιξε κι όχι εγώ! Κι έπειτα αυτός είναι μικρότερος κι εγώ μεγαλύτερος.
-Δεν μου λες, ρώτησε ο πνευματικός, ποιος είναι μεγαλύτερος; Εμείς ή ο Θεός;
-Μα θέλει και ρώτημα; Ο Θεός βέβαια.
-Και ποιος έφταιξε στον άλλο; Ο Θεός σ’ εμάς ή εμείς στον Θεό;
-Εμείς φταίξαμε στον Θεό.
-Και ποιος έκανε την αρχή της συμφιλιώσεως; Εμείς πήγαμε στον Θεό ή ο Θεός ήρθε σ’ εμάς;
-Ο Θεός ήρθε σ’ εμάς.
-Λοιπόν…σας ευχαριστώ! Έχετε δίκιο. Εγώ θα πάω στον αδελφό!
Σε κάποιον που δυσκολευόταν να συγχωρήση, ο π. Ιωήλ συμβούλεψε:
-Να μάθεις καλά το «Πάτερ ημών».
-Το «Πάτερ ημών» το ξέρω απ’ έξω, από τότε που ήμουν μικρό παιδί.
-Απ’ έξω το ξέρεις, αλλά δεν το ξέρεις από μέσα.
-Τι εννοείτε;
-Δεν ξέρεις το νόημά του! Μηχανικά το απαγγέλλεις. Αν το ήξερες από μέσα, θα συγχωρούσες πρόθυμα τον πλησίον σου, γιατί δεν θα υπάρχει περίπτωση να συγχωρηθείς και συ από τον Θεό για τις αμαρτίες σου. Το «άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών» αυτό σημαίνει. Λοιπόν, να μάθεις το «Πάτερ ημών» από μέσα.
Κυριακή, 22 Ιούλιος 2012 09:24
Έρχεται στην εξομολόγηση ένας ηλικιωμένος και μου
λέει:
Πάτερ βάλε μου έναν σκληρό κανόνα, επειδή δεν μπορώ να αφήσω το κάπνισμα
-Γέρο άσε το τσιγάρο γιατί θα πας στην κόλαση
-Πάτερ το συνήθισα, δεν μπορώ να το αφήσω.
-Γέρο πρόσεχε γιατί ο θάνατος είναι κοντά.
-Θέλω να το αφήσω αλλά δεν ξέρω πως-Αν δεν μπορείς να αφήσεις την αμαρτία, πώς θα υπομείνεις τις φλόγες της κολάσεως;
-Φοβάμαι την κόλαση αλλά δεν μπορώ να αφήσω το κάπνισμα.
Είχα εκεί κοντά ένα κηροπήγιο και ένα αναμμένο χοντρό κερί
-Έλα εδώ. Κράτα το δάκτυλό σου στο αναμμένο κερί!
-Όχι, όχι δεν μπορώ.
-Κράτα το εκεί
Του πήρα τότε το χέρι και το κρατούσα εγώ
-Δεν μπορώ πάτερ με καίει
-Κράτα το εκεί αδελφέ! Μόλις θα σε πειράξει ο διάβολος θα βάζεις το χέρι σου στο κερί! Θέλεις να πας στην κόλαση; Εκεί δεν έχει κεριά. Έχει ολόκληρους φούρνους, εκατομμύρια φορές πιο δυνατούς από αυτό. Βάλε το χέρι στο κερί μέχρι να καεί. Θα δούμε τότε εάν θα έχεις όρεξη για να καπνίσεις!
-Ναι, πάτερ έτσι θα κάνω. Όσο ζω δεν θα ξαναβάλω τσιγάρο στο στόμα μου.
-Και αν σε υποδουλώσει κανένα άλλο πάθος να μην πάρεις το χέρι σου από την φωτιά μέχρι να θυμηθείς τις φωτιές της κολάσεως. Και ο κανόνας σου είναι ο εξής.
Θα λες Κύριε Ιησού Χριστέ… και θα βάζεις το χέρι σου στο κερί. Να δούμε τότε εάν θα επιθυμείς αυτές τις βρωμιές.
Πάτερ βάλε μου έναν σκληρό κανόνα, επειδή δεν μπορώ να αφήσω το κάπνισμα
-Γέρο άσε το τσιγάρο γιατί θα πας στην κόλαση
-Πάτερ το συνήθισα, δεν μπορώ να το αφήσω.
-Γέρο πρόσεχε γιατί ο θάνατος είναι κοντά.
-Θέλω να το αφήσω αλλά δεν ξέρω πως-Αν δεν μπορείς να αφήσεις την αμαρτία, πώς θα υπομείνεις τις φλόγες της κολάσεως;
-Φοβάμαι την κόλαση αλλά δεν μπορώ να αφήσω το κάπνισμα.
Είχα εκεί κοντά ένα κηροπήγιο και ένα αναμμένο χοντρό κερί
-Έλα εδώ. Κράτα το δάκτυλό σου στο αναμμένο κερί!
-Όχι, όχι δεν μπορώ.
-Κράτα το εκεί
Του πήρα τότε το χέρι και το κρατούσα εγώ
-Δεν μπορώ πάτερ με καίει
-Κράτα το εκεί αδελφέ! Μόλις θα σε πειράξει ο διάβολος θα βάζεις το χέρι σου στο κερί! Θέλεις να πας στην κόλαση; Εκεί δεν έχει κεριά. Έχει ολόκληρους φούρνους, εκατομμύρια φορές πιο δυνατούς από αυτό. Βάλε το χέρι στο κερί μέχρι να καεί. Θα δούμε τότε εάν θα έχεις όρεξη για να καπνίσεις!
-Ναι, πάτερ έτσι θα κάνω. Όσο ζω δεν θα ξαναβάλω τσιγάρο στο στόμα μου.
-Και αν σε υποδουλώσει κανένα άλλο πάθος να μην πάρεις το χέρι σου από την φωτιά μέχρι να θυμηθείς τις φωτιές της κολάσεως. Και ο κανόνας σου είναι ο εξής.
Θα λες Κύριε Ιησού Χριστέ… και θα βάζεις το χέρι σου στο κερί. Να δούμε τότε εάν θα επιθυμείς αυτές τις βρωμιές.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)